Zakażenie HCV to nie wyrok
HCV to wirus, który wywołuje wirusowe zapalenie wątroby typu C. Jest to ciężka, przewlekła choroba, która bez odpowiedniego leczenia prowadzi do zgonu. Fundacja HCV zajmuje się propagowaniem wiedzy o wirusie, by ograniczyć ryzyko zakażenia wśród pacjentów i ułatwić im funkcjonowanie na co dzień. Co powinno się wiedzieć o wirusie HCV?
HCV w Polsce — epidemiologia
W Polsce zdiagnozowano do tej pory kilkadziesiąt tysięcy przypadków zakażenia HCV, jednak lekarze szacują, że faktyczna liczba chorych wynosi około 160-170 tysięcy. W skali światowej zakażeni HCV stanowią nawet 3% ogółu populacji. Liczba zgonów z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C przekracza liczbę zmarłych z powodu HIV i gruźlicy, dlatego fundacja HCV stara się szerzyć wiedzę o wirusie, leczeniu zakażenia i sposobach jego zapobiegania.
Chorzy na wirusowe zapalenia wątroby typu C często dowiadują się o swojej chorobie przypadkowo. Zakażenie może przebiegać bezobjawowo lub skąpoobjawowo, dlatego jest trudne do wykrycia przez przeprowadzenie testów z krwi. Obecnie zapobieganie zakażeniu HCV polega na unikaniu kontaktu z materiałem zakaźnym, czyli krwią. Nie wynaleziono skutecznej szczepionki na HCV.
Jak żyć z HCV?
Fundacja HCV poszerza wiedzę na temat zakażenia HCV i życia z chorobą. Wyleczenie zakażenia HCV jest możliwe. Ważna jest jednak szybka diagnostyka. Po wykryciu wirusa na wczesnym etapie infekcji pacjent otrzymuje leki o bezpośredniej aktywności przeciwwirusowej, które w pełni eliminują wirusa i uniemożliwiają jego dalsze namnażanie się w organizmie. Jeśli HCV doprowadził do uszkodzenia wątroby, konieczne jest również wdrożenie diety. Dieta lekkostrawna bez potraw smażonych, tłustych i mocno przyprawionych sprzyja regeneracji organu. Każda zmiana w jadłospisie z powodu leczenia HCV powinna być skonsultowana ze specjalistą.
Pacjenci zakażeni wirusem HCV powinni unikać zachowań, które zwiększają ryzyko przeniesienia wirusa na inne osoby. Obecna wiedza lekarzy umożliwia stwierdzenie, że HCV nie przenosi się drogą płciową. Wirus jest nieobecny w spermie i wydzielinie z pochwy, jednak w przypadku otarć nabłonka może dojść do jego transmisji przez krew. Jest to bardzo rzadka sytuacja, dlatego powinno się uważać głównie na krew chorego. Największe ryzyko zakażenia HCV występuje w czasie zabiegów: akupunktury, pobrania krwi, stomatologicznych itp. Wirus przenosi się również podczas zażywania narkotyków dożylnie, korzystania z tej samej maszynki do golenia lub szczoteczki do zębów i udzielania pierwszej pomocy medycznej bez użycia środków ochrony osobistej.