Leczenie ADHD u dzieci
Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) jest stanem zdrowia psychicznego, który wpływa na zdolność dziecka do zwracania uwagi i kontrolowania swojego zachowania.
Dzieci z ADHD mogą być nadpobudliwe, impulsywne i mają trudności ze skupieniem się na jednym zadaniu przez dłuższy czas. Mogą również zmagać się z samokontrolą i umiejętnościami organizacyjnymi.
Jak leczyć ADHD u dzieci?
Istnieje wiele różnych metod leczenia dostępnych dla ADHD u dzieci, w tym terapii behawioralnej i leków. Lekarze często zalecają kombinację tych zabiegów.
Objawy ADHD u dzieci i jego leczenie
ADHD może być leczony przez poprawę diety dziecka, zwiększenie ich poziomów aktywności fizycznej i zapewnienie odpowiedniej ilości snu w nocy. Niektóre leki mogą być również przepisane, aby pomóc poprawić objawy, jak również problemy behawioralne związane z ADHD, takie jak zaburzenia opozycyjno-obronne (ODD) lub zaburzenia zachowania (CD).
Objawy ADHD różnią się od jednego dziecka do drugiego, ale zazwyczaj obejmują problemy z uwagą, nadpobudliwością, kontrolą impulsów i wytrwałością. Wspólne objawy obejmują:
- Niezdolność do skupienia się lub skoncentrowania na zadaniach lub czynnościach wymagających trwałego wysiłku umysłowego (np. praca w szkole lub praca domowa)
- Łatwość rozpraszania się przez obce bodźce
- Fidgeting/squirming podczas siedzenia
- nadmierne bieganie lub wspinanie się, gdy jest to niewłaściwe (u młodzieży lub dorosłych)
- Niezdolność do spokojnej zabawy
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) jest schorzeniem neurologicznym charakteryzującym się nieuwagą i/lub nadaktywnością-impulsywnością. Może mieć wpływ na dzieci w każdym wieku, ale jest najczęściej diagnozowany u dzieci w wieku od trzech do siedmiu lat.
Podstawowe objawy ADHD dzieci i leczenie
Podstawowe objawy ADHD obejmują słabą kontrolę impulsów, niepokój i niezdolność do skupienia się na jednej rzeczy przez dłuższy czas.
Chociaż nie ma specyficznych testów diagnostycznych dla ADHD, lekarze często szukają oznak, takich jak krótki czas koncentracji uwagi, fidgeting lub squirming, nadmierne mówienie lub przerywanie rozmów innych z niepowiązanych pytań lub komentarzy.